Jesień nastraja ludzi melancholijnie. Wiąże się z tym obumieranie przyrody przed zimą, a potem Święto Zmarłych i wizyty na grobach gdzie odwiedzamy naszych drogich zmarłych.
Człowiek jest częścią przyrody i tak jak całość przyrodniczego świata rodzi, się żyje i w końcu umiera. Ludzie na całym świecie celebrują tak życie i śmierć, oraz uczestniczą w uroczystościach z tym związanych, a także organizowanych różnych obchodach - zgodnie z utwierdzoną tam tradycją.
Na Dalekim Wschodzie, tradycje są bardzo zróżnicowane. W chińskiej tradycji zmarłych żegna się darami, kwiatami, pachnącymi kadzidłami, papierem imitującym złoto, czy kopiami pieniędzy. Wszytko to może być w trumie wraz zmarłym i może ulec kremacji, albo zostanie pochowane w grobie.
W domu rodzina chińska pamięta o swoich zmarłych umieszając ich portrety na rodzinnym ołtarzyku przed ktorymi pali się pachnące kadzidełka. Modlitwa i szacunek dla zmarłych ma zapewnić spokój rodzinie i jest łącznikiem żywych i zmarłych. Życie rodzinne żywych nie może przynosić wstydu ani żywym ani zmarłym, a jeżeli nastąpi jakiś w tym zakresie kryzys, tak żywi jak i zmarli wymagają pokornych przeprosin.
Muzulmanie grzebią swoich zmarłych w możliwie szybko, najczęściej w ciągu jednego dnia zwykle na terenie gdzie nastąpiła smierć. Ciało zmarłego jest zwrócone w kierunku Mekki, pogrzebu dokonują mężczyźni, a kobiety są zwykle nieobecne w trakcie pogrzebu.
Tak w tradychi chińskiej jak i muzulmańskiej wymagana jest odzież biała, czarna, lub inny raczej smutny kolor.
Chrześcijańskie tradycje są podobne do siebie, chociaż czasem może nas zaskoczyć tradycja celtycka, gdzie bywa, że są praktykowane przedchrześcijańskie tradycje.
Jedną z najbardziej znanych tradycji irlandzkich jest Irish Wake. Bogata historia Irlandii dotycząca zarówno pogaństwa, jak i chrześcijaństwa doprowadziła do wyjątkowej praktyki pogrzebowej, która często jest źle rozumiana przez osoby z zewnątrz.
Takim zaskoczeniem mogą być tańce w rytuale pogrzebu, gdzie zmarły w trumie ustawionej po ścianą uczestniczy w rodzinnej pożegnalnej i radosnej imprezie.
Dla tych, którzy nigdy nie byli na irlandzkim czuwaniu, wydarzenia te wydają się jednocześnie radosne i głęboko smutne. Ta kultura odrodzenia się ze snu śmierci w postaci wesołego poranka przetrwała do czasów współczesnych. Irlandczycy mają wyjątkową perspektywę śmierci, która ujawnia się w ich tradycji.
Irlandczycy nie stronią od whisky, a nawet domowych wywarów alkoholowych, więc są to niezłe celebracje.
Szokujące też mogą być tradycje Ameryki Łacińskiej, gdzie tradycje chrześcijańskie zderzyły się z tradycjami przyniesionymi z Afryki przez murzyńskich niewolników.
Tam praktykuje się woodu (wudu) i występuje pojęcie zombi.
Zombi - (voodooizm) duch lub nadprzyrodzona siła, która ożywia martwe ciało - zombi - martwe ciało przywrócone do życia przez nadprzyrodzoną siłę
Voodooism, voodoo - kult religijny praktykowany głównie w krajach karaibskich (zwłaszcza na Haiti); obejmuje czary i animistyczne bóstwa.
Spacer zombie to zorganizowane publiczne zgromadzenie ludzi, którzy przebierają się w kostiumy zombie i malują twarze upodobniając się do powstałych z grobu zmarłych ludzi. Uczestnicy zazwyczaj spotykają się w centrum miasta i poruszają się po ulicach miasta i przestrzeniach publicznych (lub w szeregu tawern, w przypadku pełzania po pubach zombie) w uporządkowany sposób. Spacery zombie mogą być organizowane po prostu dla rozrywki lub w jakimś celu, takim jak ustanowienie rekordu lub promocja akcji charytatywnej.
W Meksyku Dzień Wszystkich Świętych obchodzony jako Dzień Zmarłych, znany jest jako „Día de los Inocentes”, ku czci zmarłych dzieci i niemowląt. Nastęne dni swiąt przeznacza się na pamięć zmarłych dorosłych.
„Praktyka świętowania zmarłych sięga tysięcy lat wstecz w kulturach Ameryki Południowej” – piszą historycy łacińskiej Ameryki. W kulturze Azteków świętowanie zmarłych odbywało się w sierpniu i trwało przez miesiąc. W tym czasie ludzie oddali hołd Catrinie, Bogini Śmierci, która została przedstawiona jako szkielet. Kiedy wiara katolicka zakorzeniła się w Ameryce Południowej, święto zmarłych zostało zmienione na Dzień Zmarłych i zbiega się z Dniem Wszystkich Świętych i Dniem Zadusznym.
Niektórzy Meksykanie sprawiają, że święto to trwa tydzień, zaczynając się 28 października, a kończąc 2 listopada. Ludzie w tych krajach witają duchy zmarłych członków rodziny. W tym czasie mogą odbywać się uroczyste, ale wyciszone przyjęcia na cmentarzach, gdzie rodziny zapraszają do uczty zmarłych członków. Niektórzy nawet jedzą i piją ulubione potrawy i napoje zmarłych.
W tym czasie odbywa się festyn twórczy związany z tradycją śmierci. MEKSYKAŃSKA CUKROWA CZASZKA: Te czaszki można znaleźć w całym Meksyku na Dia De Los Muertos.
Cukrowe czaszki przedstawiają zmarłą duszę, mają wypisane imię na czole i są umieszczane w domu lub na nagrobku, jako ofiara lub dar, aby uczcić powrót konkretnego ducha. Sztuka cukrowej czaszki odzwierciedla styl sztuki ludowej z dużymi szczęśliwymi uśmiechami, kolorowym lukrem i błyszczącymi blaszanymi i błyszczącymi ozdobami.
Ważne są też kwiaty. W te święta w Meksyku nagietki ( marygolds) są wszędzie, ponieważ ludzie wierzą, że ten kwiat przyciąga duchy zmarłych. Ludzie noszą ubrania zmarłych krewnych. Malują na twarzach czaszki, noszą maski i kostiumy szkieletów. Ołtarze buduje się w domach ku czci bliskich.
W USA i Kanadzie 31 października każdego roku świętuje się Holloween i jest to świeckie swięto. Halloween (skrót od All Hallows' Evening) wywodzi się z irlandzkiego i szkockiego starożytnego celtyckiego święta Samhain (wymawianego „sah-win”), „świętowania końca sezonu żniwnego w kulturze gaelickiej”,) według strony internetowej HalloweenHistory. org.) Jesto święto propagujące strach przed zmarłymi.
W rzeczywistości Halloween prekursorem dwóch innych świąt: Wszystkich Świętych i Dnia Zmarłych, które są obchodzone przez organizacje religijne. Zmarli (w tym święci katoliccy) są honorowani w Dzień Wszystkich Świętych 1 listopada.
W czasie Halloween dzieci chodzą z domu do domu, oczekując od sąsiadów słodyczy- 'trick or treat" "podarunek, lub złośliwa sztuczka” odnosi się do groźby, zwykle nieistniejącej dokonania psoty...
Dorośli czasem urządzają kostiumowe bale gdzie stroje nawiązują jakoś do tradycji smierci i zmarłych.
Polskie obchody Święta Zmarłych są piękne i są tak popularne, że wyróznia się je oddzielnie w tradycji światowych świąt.
Polityka globalna
Zwyczajna kobieta, zwykły człowiek.